روز بیست و چهارم...

برای هر روز خداوند را به یکی از نام‌هایش نیایش می‌کنیم.شرح آن نام مبارک را توصیف می‌خوانیم.همین طور چند آیه از کتابش قرآن. و برای هر روز عبارتی از امیرمومنان، و مناجاتی کوتاه از زبان روزه‌داران به درگاه او...

روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان

یا من ینقذ الغرقی (ای نجات‌بخش غریقان) : غریق، گاه آن است که در میان دریایی آب افتاده است و گاه در گرداب فساد اجتماع فاسد افتاده است و گاه در باتلاق شهوات نفسانی افتاده است و گاه همگان غرقه در فراق‌اند و خداوند همه‌ی غرق‌شدگان را نجات می‌دهد. آنچنان که می‌فرماید: «هیچ کس نمی‌تواند خود را از غرقگی برهاند مگر رحمتی از جانب او...»

***

جزء بیست و چهارم: ما موسى را با آیات خود و دلیل روشن فرستادیم... (23)

بسوى فرعون و هامان و قارون؛ ولى آنها گفتند: «او ساحرى بسیار دروغگو است!» (24)

و هنگامى که حق را از سوى ما براى آنها آورد، گفتند: «پسران کسانى را که با موسى ایمان آورده‏اند بکشید و زنانشان را (براى اسارت و خدمت) زنده بگذارید!» اما نقشه کافران جز در گمراهى نیست (و نقش بر آب مى‏شود). (25)

و فرعون گفت: «بگذارید موسى را بکشم، و او پروردگارش را بخواند (تا نجاتش دهد)! زیرا من مى‏ترسم که آیین شما را دگرگون سازد، و یا در این سرزمین فساد بر پا کند!» (26)

موسى گفت: «من به پروردگارم و پروردگار شما پناه مى‏برم از هر متکبرى که به روز حساب ایمان نمى‏آورد!» (27)

و مرد مؤمنى از آل فرعون که ایمان خود را پنهان مى‏داشت گفت: «آیا مى‏خواهید مردى را بکشید بخاطر اینکه مى‏گوید: پروردگار من «الله‏» است، در حالى که دلایل روشنى از سوى پروردگارتان براى شما آورده است؟! اگر دروغگو باشد، دروغش دامن خودش را خواهد گرفت; و اگر راستگو باشد، (لااقل) بعضى از عذابهایى را که وعده مى‏دهد به شما خواهد رسید; خداوند کسى را که اسرافکار و بسیار دروغگوست هدایت نمى‏کند.(28)(غافر)

***

با مردم فروتن باش، نرم‌خو و مهربان باش.گشاده‌رو و خندان باش. در نگاه‌هایت و در نیم‌نگاه و خیره شدن به مردم، به تساوی رفتار کن تا بزرگان در ستم‌کاران تو طمع نکنند و ناتوانان در عدالت تو مایوس نگردند....(نامه امیرالمومنین(ع) به فرماندار مصر،محمد بن ابی‌بکر)

***

غرق شدن حالت بدی است. آب که مایه‌ی زندگی است، مایه‌ی هلاک می‌شود. از همه سو آدم را در بر می‌گیرد.دست آدم را می‌گیرد، پای آدم را می‌گیرد، گلوی آدم را، بینیش را و دهانش را می‌گیرد. مثل مادری که بچه‌ای را بغل می‌کند، بغلش می‌کند. و آدم خلاصی ندارد از این مادر بی‌رحم و از این هلاک. هر طرف می‌رود همین وضع است. هر دست و پایی که می‌زند فروتر می‌رود. نه دستش به جایی بند است و نه پایش به چیزی استوار است. می‌خواهد فریاد بزند، آب حلقش را پر می‌کند. آدمی که دارد غرق می‌شود چقدر بی‌کس است، چقدر تنهاست، چقدر ناتوان است.کسی دیگری باید باشد. کسی که پایش بر جای سفت باشد و دستش همه جا برسد. کسی بتواند آدم را، ولو ناسپاس باشد، نجات بدهد...

***

خدایا!

تو تنها دادستانی هستی که چشم بر خطای خلافکار می‌بندی! به ما چنان ظرفیت و حیاتی مرحمت کن که با اغماض تو جسورتر نشویم...