روز بیست و هشتم...

برای هر روز خداوند را به یکی از نام‌هایش نیایش می‌کنیم.شرح آن نام مبارک را توصیف می‌خوانیم.همین طور چند آیه از کتابش قرآن. و برای هر روز عبارتی از امیرمومنان، و مناجاتی کوتاه از زبان روزه‌داران به درگاه او...

روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان

یا رضوان (ای تمام خشنودی و رضایت) : رضا، باب اعظم الهی است و هر کس در راه رسیدن به قرب خدا به مقام رضا واصل شود به هیچ شی‌ء الهی، انکار و اکراه نورزد، خواه به حسب ظاهر نیکو باشد و خواه ناپسند. پس از ملکه‌ی نفسانی خود، انکار و اکراه بشوید. و بهشت نفس، خشنودی و رضایت است و صاف بودن از اکراه و انکاررضوان نام نگهبان بهشت نیز هست. و نام برترین بهشت، رضوان است که خداوند، خود رضوان است.

پ.ن: مقام رضا، بالاترین مقامی است که یک انسان می‌تواند به آن برسد؛ «یا ایتها النفس المطمئنه، ارجعی الی ربک راضیة مرضیة، فادخلی فی عبادی، فادخلی جنتی»... حال ببینید مقام والای حضرت زهرای مرضیه(س) که پیامبر(ص) فرمود:« خداوند به رضای فاطمه(ع) خشنود می شود و به خشم فاطمه(ع) غضبناک می گردد.»... الله اکبر...الله اکبر...الله اکبر...

***

جزء بیست و هشتم: وحشت از شما در دلهاى آنها بیش از ترس از خداست؛ این به خاطر آن است که آنها گروهى نادانند! (13)

آنها هرگز با شما بصورت گروهى نمى‏جنگند جز در دژهاى محکم یا از پشت دیوارها! پیکارشان در میان خودشان شدید است، (اما در برابر شما ضعیف!) آنها را متحد مى‏پندارى، در حالى که دلهایشان پراکنده است؛ این به خاطر آن است که آنها قومى هستند که تعقل نمى‏کنند! (14)

کار این گروه از یهود همانند کسانى است که کمى قبل از آنان بودند، طعم تلخ کار خود را چشیدند و براى آنها عذابى دردناک است! (15)

کار آنها همچون شیطان است که به انسان گفت: «کافر شو (تا مشکلات تو را حل کنم)!» اما هنگامى که کافر شد گفت: «من از تو بیزارم، من از خداوندى که پروردگار عالمیان است بیم دارم!» (16)

سرانجام کارشان این شد که هر دو در آتش دوزخ خواهند بود، جاودانه در آن مى‏مانند؛ و این است کیفر ستمکاران! (17)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید از (مخالفت) خدا بپرهیزید؛ و هر کس باید بنگرد تا براى فردایش چه چیز از پیش فرستاده؛ و از خدا بپرهیزید که خداوند از آنچه انجام مى‏دهید آگاه است! (18)

و همچون کسانى نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا نیز آنها را به «خود فراموشى‏» گرفتار کرد، آنها فاسقانند. (19)(حشر)

***

ای مالک! هرگز نیکوکار و بدکار در نظرت یکسان نباشد؛ زیرا نیکوکاران در نیکوکاری بی‌رغبت و بدکاران در بدکاری تشویق می‌شوند.پس هر کدام از آنان را بر اساس کردارشان پاداش ده...

(از نامه امیرالمومنین(ع) به مالک اشتر نخعی)

***

تو خرسند نباشی، خرسندی بقیه را چه کنم؟ همه دنیا خرسند باشند و تو ناخرسند.می‌ارزد؟! نمی‌ارزد.هیچ نمی‌ارزد. اگر تو از آدم راضی نشوی، آدم هم از خودش راضی نمی‌شود؛ مگر از آدم بودن فرار کرده باشد! مگر چیز دیگری شده باشد. تنش آدمی باشد و جانش غیر. اما آدمی که آدم است، بدی را از خوبی می‌فهمد. اصلاً جز خرسندی تو در پی چیزی نیست. وقتی خرسند می‌شود که با تو باشد و وقتی با تو است که خرسند باشد.برای این آدم،تو اصلاً خود خرسندی هستی. این آدم است که راست می‌ایستد و سینه‌اش را می‌دهد جلو و صدایت می‌کند یارضوان...

***

خدایا!

شیطان به کار خود که فریب بندگان توست، مسلط است...ما را هم بر نفس خود تسلط بخش!