روز پانزدهم...

برای هر روز خداوند را به یکی از نام‌هایش نیایش می‌کنیم.شرح آن نام مبارک را توصیف می‌خوانیم.همین طور چند آیه از کتابش قرآن. و برای هر روز عبارتی از امیرمومنان، و مناجاتی کوتاه از زبان روزه‌داران به درگاه او...

روز پانزدهم ماه مبارک رمضان

یا من لا ینزل الغیث الا هو (ای آنکه جز او باران نمی‌باراند) : تدبیر پروردگار دو جهان، امر زمین بر آسمان و آسمان بر زمین را از تمام زشتی‌ها زدوده است و بر چیستی و هویتش حسن خلق و بهترین وجود را عطا کرده است و بدی‌هایش را پالوده است و آنگاه ملائکه را امر فرمود است که از آسمان بر زمین ببارانند باران را که برزگر از آن معنای آب رودها دریابد و عارف، فیضان انوار جمال حق و پیامبر، وحی...

***

جزء پانزدهم: و گفتند: «آیا هنگامى که ما، استخوانهاى پوسیده و پراکنده‏اى شدیم، دگر بار آفرینش تازه‏اى خواهیم یافت؟!» (49)

بگو: «شما سنگ باشید یا آهن، (50)

یا هر مخلوقى که در نظر شما، از آن هم سخت‏تر است (و از حیات و زندگى دورتر مى‏باشد، باز خدا قادر است شما را به زندگى مجدد بازگرداند). آنها بزودى مى گویند: «چه کسى ما را بازمى‏گرداند؟!» بگو: «همان کسى که نخستین بار شما را آفرید.» آنان سر خود را (از روى تعجب و انکار،) به سوى تو خم مى‏کنند و مى‏گویند: «در چه زمانى خواهد بود؟!» بگو: «شاید نزدیک باشد!» (51)

همان روز که شما را (از قبرهایتان) فرامى‏خواند; شما هم اجابت مى‏کنید در حالى که حمد او را مى‏گویید; مى‏پندارید تنها مدت کوتاهى (در جهان برزخ) درنگ کرده‏اید!» (52)

به بندگانم بگو: «سخنى بگویند که بهترین باشد! چرا که (شیطان بوسیله سخنان ناموزون)، میان آنها فتنه و فساد مى‏کند؛ همیشه شیطان دشمن آشکارى براى انسان بوده است! (53)

پروردگار شما، از (نیات و اعمال) شما آگاهتر است؛ اگر بخواهد (و شایسته بداند)، شما را مشمول رحمت خود مى‏سازد؛ و اگر بخواهد، مجازات مى‏کند؛ و ما تو را بعنوان مامور بر آنان نفرستاده‏ایم (که آنان را مجبور به ایمان کنى!) (54) (اسراء)

***

مردم به وسیله دنیا آزمایش می‌شوند. پس هر چیزی از دنیا را که برای دنیا به دست می‌آورند از کفشان بیرون می‌رود و بر آن محاسبه خواهند شد، و آنچه را که در دنیا برای آخرت تهیه کرده‌اند به آن خواهند رسید و با آن خواهند ماند.... (خطبه 63 نهج‌البلاغه)

***

گرما کشنده است و زمین خشک. روح آدم انگار گیاهی باشد زیر آفتاب و از بی‌آبی خشک و شکننده شود و ترک بخورد. چشم به آسمان می‌دوزم.ابری؟ بارانی؟ نمی؟ هیچ نیست. خورشید چشم در چشمم می‌دوزد. طاقت نگاهش را ندارم. چشمم را می‌بندم و سرم را پائین می‌اندازم. همه جا خشک و گرم است. دلم هم دارد خشک می‌شود. چرا کاری نمی‌کنی؟ چرا کسی کاری نمی‌کند؟ چرا کسی یک مشت آب به این زمین تفته نمی‌ریزد؟ قلبم هم انگار دارد خشک می‌شود. منتظرم تا صدای ترک خوردنش را از درون سینه‌ام بشنوم. ناامیدی هم مثل آفتاب داغ است و می‌سوزاند و خشک می‌کند. ناامیدی هم چشم سوزانی دارد. چشم در چشمش بدوزم کورم می‌کند. چشمم را می‌بندم. سرم را پائین می‌اندازم. قطره‌ای از مهربانیت می‌شود و باران و از آسمانت بر من می‌چکد.جز تو، که می‌تواند؟ (و اوست که باران را پس از آنکه نومید شدند می‌باراند و رحمتش را می‌گسترد و او سرپرست ستوده است(شورا-28))

***

خدایا!

تنها تویی که وقتی همه تنهایمان می‌گذارند، جلیس و مونس و همدم مان می‌شوی.تو تنهایمان مگذار...

***

پ.ن: ولادت کریم اهل بیت(ع) بر شما مبارک...