روز چهارم...

برای هر روز خداوند را به یکی از نام‌هایش نیایش می‌کنیم.شرح آن نام مبارک را توصیف می‌خوانیم.همین طور چند آیه از کتابش قرآن. و برای هر روز عبارتی از امیرمومنان، و مناجاتی کوتاه از زبان روزه‌داران به درگاه او...

روز چهارم ماه مبارک رمضان

یا شهید (ای گواه) : خداوند، بر همه شیء گواه است و شهید است از آن جهت که بر هر شیء حاضر است. مانند او شیء نیست که «لیس کمثله شیء» و بر هر شیء حاضر و گواه است و شهید است بر هر آنچه که ما بر آن گواهیم و شهید است بر ذات خود و اوست که بر خود و یکتایی خود شهادت داده است که ملائکه و صاحبان عالم از شهادت او، و به تبع شهادت او بر خود و یکتاییش شهادت داده‌اند که فرمود «خداوند است که گواهی می‌دهد بدرستیکه جز او خدایی نیست و فرشتگان و صاحبان عالم و پر پا دارنده‌ی قسط.»

***

و مانند کسانى نباشید که پراکنده شدند و اختلاف کردند؛ (آن هم) پس از آنکه نشانه‏هاى روشن (پروردگار) به آنان رسید! و آنها عذاب عظیمى دارند. (105)

(آن عذاب عظیم) روزى خواهد بود که چهره‏هائى سفید، و چهره‏هائى سیاه مى‏گردد، اما آنها که صورتهایشان سیاه شده، (به آنها گفته مى‏شود:) آیا بعد از ایمان، و (اخوت و برادرى در سایه آن،) کافر شدید؟! پس بچشید عذاب را، به سبب آنچه کفر مى‏ورزیدید! (106)

و اما آنها که چهره‏هایشان سفید شده، در رحمت خداوند خواهند بود؛ و جاودانه در آن مى‏مانند. (107)

اینها آیات خداست؛ که بحق بر تو مى‏خوانیم. و خداوند (هیچ گاه) ستمى براى (احدى از) جهانیان نمى‏خواهد. (108)

و (چگونه ممکن است خدا ستم کند؟! در حالى که) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، مال اوست؛ و همه کارها، به سوى او باز مى‏گردد (و به فرمان اوست.) (109) (آل عمران)

***

پسرم، ستم روا مدار، آن گونه که دوست نداری به تو ستم شود. و نیکوکار باش آن گونه دوست داری به تو نیکی کنند و چیزی را برای مردم رضایت بده که برای خود می‌پسندی (از نامه امیرالمومنین(ع) به فرزندش امام حسن(ع))

***

تو بینا ای، اما بینایی تنها برای التیام دردهای ما و آسوده کردن دل‌های ما بس نیست. چه بسیار وقتی که کسی بینا بوده و دیده، اما دیدنش به فریاد من نرسیده. دزد به قافله میزند کاروان‌سالار می‌بیند. اما چه فایده؟ پیرزنی در خیابان زمین می‌خورد، عابران می‌بینند و بی‌اعتنا و عجول می‌گذرند.از دیدن‌شان، از بیناییشان چه فایده؟

گاه این دیدن آنقدر سرد و دور و بی‌اعتناست که آرزو می‌کنم کاش نبودند، کاش نمی‌دیدند، کاش با درد خودن تنها بودم. بینایی دیگران وقتی تو را آسوده می‌کند، که بی‌اعتنا نباشند. وقتی بعد از ماجرایی تلخ، کسی پیش می‌آید و می‌گوید من دیدم چه شد و آماده‌ام اگر شکایت کنی شهادت بدهم، آن تلخی کم می‌شود و دل کمی آرام می‌گیرد.

شاهدی که تو باشی، پیش از ماجرا پیش آمده‌ای، به پیامبرت گفته‌ای بگوید همین یک شاهد او را بس است.(اسرا- 96) راست گفته‌ای، تو اگر شاهد کسی باشی، به دیگران چه نیاز...؟!

پ.ن: اگر خداوند شهید نبود، احدی شهید نمی‌شد(شهید صیاد شیرازی)...