روز بیست و هشتم...

برای هر روز خداوند را به یکی از نام‌هایش نیایش می‌کنیم.شرح آن نام مبارک را توصیف می‌خوانیم.همین طور چند آیه از کتابش قرآن. و برای هر روز عبارتی از امیرمومنان، و مناجاتی کوتاه از زبان روزه‌داران به درگاه او...

روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان

یا رضوان (ای تمام خشنودی و رضایت) : رضا، باب اعظم الهی است و هر کس در راه رسیدن به قرب خدا به مقام رضا واصل شود به هیچ شی‌ء الهی، انکار و اکراه نورزد، خواه به حسب ظاهر نیکو باشد و خواه ناپسند. پس از ملکه‌ی نفسانی خود، انکار و اکراه بشوید. و بهشت نفس، خشنودی و رضایت است و صاف بودن از اکراه و انکاررضوان نام نگهبان بهشت نیز هست. و نام برترین بهشت، رضوان است که خداوند، خود رضوان است.

پ.ن: مقام رضا، بالاترین مقامی است که یک انسان می‌تواند به آن برسد؛ «یا ایتها النفس المطمئنه، ارجعی الی ربک راضیة مرضیة، فادخلی فی عبادی، فادخلی جنتی»... حال ببینید مقام والای حضرت زهرای مرضیه(س) که پیامبر(ص) فرمود:« خداوند به رضای فاطمه(ع) خشنود می شود و به خشم فاطمه(ع) غضبناک می گردد.»... الله اکبر...الله اکبر...الله اکبر...

***

جزء بیست و هشتم: وحشت از شما در دلهاى آنها بیش از ترس از خداست؛ این به خاطر آن است که آنها گروهى نادانند! (13)

آنها هرگز با شما بصورت گروهى نمى‏جنگند جز در دژهاى محکم یا از پشت دیوارها! پیکارشان در میان خودشان شدید است، (اما در برابر شما ضعیف!) آنها را متحد مى‏پندارى، در حالى که دلهایشان پراکنده است؛ این به خاطر آن است که آنها قومى هستند که تعقل نمى‏کنند! (14)

کار این گروه از یهود همانند کسانى است که کمى قبل از آنان بودند، طعم تلخ کار خود را چشیدند و براى آنها عذابى دردناک است! (15)

کار آنها همچون شیطان است که به انسان گفت: «کافر شو (تا مشکلات تو را حل کنم)!» اما هنگامى که کافر شد گفت: «من از تو بیزارم، من از خداوندى که پروردگار عالمیان است بیم دارم!» (16)

سرانجام کارشان این شد که هر دو در آتش دوزخ خواهند بود، جاودانه در آن مى‏مانند؛ و این است کیفر ستمکاران! (17)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید از (مخالفت) خدا بپرهیزید؛ و هر کس باید بنگرد تا براى فردایش چه چیز از پیش فرستاده؛ و از خدا بپرهیزید که خداوند از آنچه انجام مى‏دهید آگاه است! (18)

و همچون کسانى نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا نیز آنها را به «خود فراموشى‏» گرفتار کرد، آنها فاسقانند. (19)(حشر)

***

ای مالک! هرگز نیکوکار و بدکار در نظرت یکسان نباشد؛ زیرا نیکوکاران در نیکوکاری بی‌رغبت و بدکاران در بدکاری تشویق می‌شوند.پس هر کدام از آنان را بر اساس کردارشان پاداش ده...

(از نامه امیرالمومنین(ع) به مالک اشتر نخعی)

***

تو خرسند نباشی، خرسندی بقیه را چه کنم؟ همه دنیا خرسند باشند و تو ناخرسند.می‌ارزد؟! نمی‌ارزد.هیچ نمی‌ارزد. اگر تو از آدم راضی نشوی، آدم هم از خودش راضی نمی‌شود؛ مگر از آدم بودن فرار کرده باشد! مگر چیز دیگری شده باشد. تنش آدمی باشد و جانش غیر. اما آدمی که آدم است، بدی را از خوبی می‌فهمد. اصلاً جز خرسندی تو در پی چیزی نیست. وقتی خرسند می‌شود که با تو باشد و وقتی با تو است که خرسند باشد.برای این آدم،تو اصلاً خود خرسندی هستی. این آدم است که راست می‌ایستد و سینه‌اش را می‌دهد جلو و صدایت می‌کند یارضوان...

***

خدایا!

شیطان به کار خود که فریب بندگان توست، مسلط است...ما را هم بر نفس خود تسلط بخش!

روز بیست و هفتم...

برای هر روز خداوند را به یکی از نام‌هایش نیایش می‌کنیم.شرح آن نام مبارک را توصیف می‌خوانیم.همین طور چند آیه از کتابش قرآن. و برای هر روز عبارتی از امیرمومنان، و مناجاتی کوتاه از زبان روزه‌داران به درگاه او...

روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان

یامطلق‌الاسرا (ای آزاد سازنده اسیران) : خداوند،آزاد کننده همه اسیران است. آزاد کننده بدن‌های اسیر از زندان‌ها و محبس‌ها. آزاد کننده نفس‌ها و روح‌های اسیر در تنگناهای بدن‌ها. آزاد کننده عقل‌های اسیر از زنجیر اوهام. آزاد کننده قلب‌های بصیر از سلسله‌‌ تعلقات و آزاد کننده موجودات اسیر از قیود مادیات...

***

جزء بیست و هفتم: که هیچ کس بار گناه دیگرى را بر دوش نمى‏گیرد، (38)

و اینکه براى انسان بهره‏اى جز سعى و کوشش او نیست، (39)

و اینکه تلاش او بزودى دیده مى‏شود، (40)

سپس به او جزاى کافى داده خواهد شد! (41)

(و آیا از کتب پیشین انبیا به او نرسیده است) که همه امور به پروردگارت منتهى مى‏گردد؟! (42)

و اینکه اوست که خنداند و گریاند، (43)

و اوست که میراند و زنده کرد، (44)

و اوست که دو زوج نر و ماده را آفرید... (45)

از نطفه‏اى هنگامى که خارج مى‏شود (و در رحم مى‏ریزد)، (46)

و اینکه بر خداست ایجاد عالم دیگر (تا عدالت اجرا گردد)، (47)

و اینکه اوست که بى‏نیاز کرد و سرمایه باقى بخشید، (48)

و اینکه اوست پروردگار ستاره «شعرا»! (49) (نجم)

***

پسرم!  نفس خود را میزان میان خود و دیگران قرار ده. پس آنچه را برای خود دوست داری برای دیگران نیز دوست بدار و آنچه را که برای خود نمی‌پسندی برای دیگران هم مپسند.

(از نامه امیرالمومنین(ع) به فرزندش امام مجتبی(ع))

***

اسیرم کرده‌اند! پیشترها جنگی بود، جبهه‌ای بود، دشمن رویارویی بود، تیر و تفنگی بود، اسیر میشدند آدم‌ها. اسارت آن شکلی همه‌چیزش معلوم است. هستند جنایتکارانی که بدون اینکه جنگی باشد، آدمی را اسیر بگیرند.اسمش اسیر گرفتن نیست،آدم‌ربایی است! اسارت‌های دیگری هم هست که نه تاریخ آغازش پیدا است نه آنکه اسیر گرفته است. در خانه‌ام نشسته‌ام، اما نه آزاد، که اسیر، که گروگان. اسیرآرزوهای بی‌بنیاد یا اسیر هوای نفس یا اسیر این دنیای فانی...اسیری، اسیری است.چه فرقی می‌کند که اسیرت کرده باشد و چرا. تو همانی که می‌توانی. می توانی صدا بزنی. بعد بگویی حالا دیگر اسیر نیستی، برو... و من بعد از شنیدنش مثل اسب بی‌زین و افسار در دشت‌های باز و زیر رگبار بهار، حس کنم اسیر نبودنم را...

***

خدایا!

تو که در امانت‌داری بی‌بدیلی، کاش دنیامان را هم به امانت نزد خود بپذیری، چه اگر تو این دین را به امانت نستانی و محافظت نکنی، بعید نیست که ما از بیم رفتن رهایش کنیم یا به طمع ماندن خون‌بهایش کنیم!

روز بیست و ششم...

برای هر روز خداوند را به یکی از نام‌هایش نیایش می‌کنیم.شرح آن نام مبارک را توصیف می‌خوانیم.همین طور چند آیه از کتابش قرآن. و برای هر روز عبارتی از امیرمومنان، و مناجاتی کوتاه از زبان روزه‌داران به درگاه او...

روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان

یاسرور‌العارفین (ای شادی عارفان) : عارف آنست که شهادت می‌دهد به خدا، ذاتش را و صفاتش را و افعالش از مرتبه شهود. عالم در مقام یقین علمی(علم‌الیقین) است که ذات و اسما و صفات را به علم می‌داند و عارف در مقام یقین عینی(عین الیقین) یا حق‌الیقین است و نور فطرتش،خداوند را می‌جوید و توجه عارف، به محبوب اولین است بعد از هجران. پس شادی عارف، مانند اجر عابدان، بهشت و نعمت‌های بهشتی نیست که او مشتاق وجه کریم ایزد است.

***

جزء بیست و ششم: (خداوند) مى‏گوید: «نزد من جدال و مخاصمه نکنید؛ من پیشتر به شما هشدار داده‏ام (و اتمام حجت کرده‏ام)! (28)

سخن من تغییر ناپذیر است، و من هرگز به بندگان ستم نخواهم کرد!» (29)

(به خاطر بیاورید) روزى را که به جهنم مى‏گوییم: «آیا پر شده‏اى؟» و او مى‏گوید: «آیا افزون بر این هم هست؟!» (30)

(در آن روز) بهشت را به پرهیزگاران نزدیک مى‏کنند، و فاصله‏اى از آنان ندارد! (31)

این چیزى است که به شما وعده داده مى‏شود، و براى کسانى است که بسوى خدا بازمى‏گردند و پیمانها و احکام او را حفظ مى‏کنند، (32)

آن کس که از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبى پرانابه در محضر او حاضر شود! (33)

(به آنان گفته مى‏شود:) بسلامت وارد بهشت شوید، امروز روز جاودانگى است! (34)

هر چه بخواهند در آنجا براى آنها هست، و نزد ما نعمتهاى بیشترى است (که به فکر هیچ کس نمى‏رسد)!(35)(ق)

***

پسرم! در راه خدا آنگونه که شایسته است تلاش کن.هرگز سرزنش ملامت‌گران، تو را از تلاش در راه خدا باز ندارد. برای حق در سختی‌ها و مشکلات شنا کن، شناخت خود را در دین به کمال رسان، خود را در برابر مشکلات عادت ده که شکیبایی در راه حق عادتی پسندیده است.(از نامه امیرالمومنین(ع) به فرزندش امام مجتبی(ع))

***

گاهی بعضی آدم‌ها تمام زندگی‌شان را می‌گذارند پای یک چیز. یکی تمام زندگیش را وقف می‌کند تا ثروتی داشته باشد، یکی دنبال علم است، یکی دنبال محبت خالصانه می‌گردد، یکی می‌خواهد عمرش را صرف تربیت فرزندانش بکند، یکی می‌خواهد به وطنش خدمت بکند.آخر این یک عمر تلاش، یکی راضی است، یکی ناراضی. یک عده هم شیفته و واله تو می‌شوند. هر طرف نگاه کنند چیزی جز تو نمی‌بینند،چیزی جز تو نمی‌خواهند، چیزی جز تو نمی‌یابند. مهر تو را دوست دارند، نگاه تو را دوست دارند، رزق تو را دوست دارند، اما چیزی که دنبالش هستند اینها نیست. دنبال این هستند که تو را بشناسند. شناختن تو آن چیزی است همه عمرشان را صرفش می‌کنند. برای اینها شادی‌ای جز تو نیست، ای شادی عارفان.

***

خدایا!

دینت را اسباب دست ما مساز! و استفاده شخصی از مقدسات را از سر ما بیانداز!