روز پانزدهم...

برای هر روز خداوند را به یکی از نام‌هایش نیایش می‌کنیم.شرح آن نام مبارک را توصیف می‌خوانیم.همین طور چند آیه از کتابش قرآن. و برای هر روز عبارتی از امیرمومنان، و مناجاتی کوتاه از زبان روزه‌داران به درگاه او...

روز پانزدهم ماه مبارک رمضان

یا من لا ینزل الغیث الا هو (ای آنکه جز او باران نمی‌باراند) : تدبیر پروردگار دو جهان، امر زمین بر آسمان و آسمان بر زمین را از تمام زشتی‌ها زدوده است و بر چیستی و هویتش حسن خلق و بهترین وجود را عطا کرده است و بدی‌هایش را پالوده است و آنگاه ملائکه را امر فرمود است که از آسمان بر زمین ببارانند باران را که برزگر از آن معنای آب رودها دریابد و عارف، فیضان انوار جمال حق و پیامبر، وحی...

***

جزء پانزدهم: و گفتند: «آیا هنگامى که ما، استخوانهاى پوسیده و پراکنده‏اى شدیم، دگر بار آفرینش تازه‏اى خواهیم یافت؟!» (49)

بگو: «شما سنگ باشید یا آهن، (50)

یا هر مخلوقى که در نظر شما، از آن هم سخت‏تر است (و از حیات و زندگى دورتر مى‏باشد، باز خدا قادر است شما را به زندگى مجدد بازگرداند). آنها بزودى مى گویند: «چه کسى ما را بازمى‏گرداند؟!» بگو: «همان کسى که نخستین بار شما را آفرید.» آنان سر خود را (از روى تعجب و انکار،) به سوى تو خم مى‏کنند و مى‏گویند: «در چه زمانى خواهد بود؟!» بگو: «شاید نزدیک باشد!» (51)

همان روز که شما را (از قبرهایتان) فرامى‏خواند; شما هم اجابت مى‏کنید در حالى که حمد او را مى‏گویید; مى‏پندارید تنها مدت کوتاهى (در جهان برزخ) درنگ کرده‏اید!» (52)

به بندگانم بگو: «سخنى بگویند که بهترین باشد! چرا که (شیطان بوسیله سخنان ناموزون)، میان آنها فتنه و فساد مى‏کند؛ همیشه شیطان دشمن آشکارى براى انسان بوده است! (53)

پروردگار شما، از (نیات و اعمال) شما آگاهتر است؛ اگر بخواهد (و شایسته بداند)، شما را مشمول رحمت خود مى‏سازد؛ و اگر بخواهد، مجازات مى‏کند؛ و ما تو را بعنوان مامور بر آنان نفرستاده‏ایم (که آنان را مجبور به ایمان کنى!) (54) (اسراء)

***

مردم به وسیله دنیا آزمایش می‌شوند. پس هر چیزی از دنیا را که برای دنیا به دست می‌آورند از کفشان بیرون می‌رود و بر آن محاسبه خواهند شد، و آنچه را که در دنیا برای آخرت تهیه کرده‌اند به آن خواهند رسید و با آن خواهند ماند.... (خطبه 63 نهج‌البلاغه)

***

گرما کشنده است و زمین خشک. روح آدم انگار گیاهی باشد زیر آفتاب و از بی‌آبی خشک و شکننده شود و ترک بخورد. چشم به آسمان می‌دوزم.ابری؟ بارانی؟ نمی؟ هیچ نیست. خورشید چشم در چشمم می‌دوزد. طاقت نگاهش را ندارم. چشمم را می‌بندم و سرم را پائین می‌اندازم. همه جا خشک و گرم است. دلم هم دارد خشک می‌شود. چرا کاری نمی‌کنی؟ چرا کسی کاری نمی‌کند؟ چرا کسی یک مشت آب به این زمین تفته نمی‌ریزد؟ قلبم هم انگار دارد خشک می‌شود. منتظرم تا صدای ترک خوردنش را از درون سینه‌ام بشنوم. ناامیدی هم مثل آفتاب داغ است و می‌سوزاند و خشک می‌کند. ناامیدی هم چشم سوزانی دارد. چشم در چشمش بدوزم کورم می‌کند. چشمم را می‌بندم. سرم را پائین می‌اندازم. قطره‌ای از مهربانیت می‌شود و باران و از آسمانت بر من می‌چکد.جز تو، که می‌تواند؟ (و اوست که باران را پس از آنکه نومید شدند می‌باراند و رحمتش را می‌گسترد و او سرپرست ستوده است(شورا-28))

***

خدایا!

تنها تویی که وقتی همه تنهایمان می‌گذارند، جلیس و مونس و همدم مان می‌شوی.تو تنهایمان مگذار...

***

پ.ن: ولادت کریم اهل بیت(ع) بر شما مبارک...

روز چهادهم

برای هر روز خداوند را به یکی از نام‌هایش نیایش می‌کنیم.شرح آن نام مبارک را توصیف می‌خوانیم.همین طور چند آیه از کتابش قرآن. و برای هر روز عبارتی از امیرمومنان، و مناجاتی کوتاه از زبان روزه‌داران به درگاه او...

روز چهاردهم ماه مبارک رمضان

یا من فی القبور عبرته (ای آنکه عبرتش در قبرهاست) : روندگان الی‌الله از پند گیرندگانند. فراموش‌شدگان صاحب دست و دیده، در قبرهای پر آزمایش،آرمیده‌اند تا پند دهند پند‌دهنگان را از استخوان‌های خلق شده‌ی پوسیده. و همچنین است که در قبرها، بدن‌ها و شکل‌های برزخی است، پندی است که این گورها، معبرهایی هستند که کس بر آن نمی‌ایستد و اثر نمی‌گیرد مگر آن پند گیرد از خالق آغازین که رجعت همه به سوی اوست...

***

جزء چهاردهم: ای بسا آنان که کافری کردند ،آرزو کنند مسلمان می بودند.(2)

رهایشان کن بخورند وبهره‌مندی کنند وآرزو سرگرمشان کند ،زودا که بدانند.(3)

فقط شهر هایی را هلاک کردیم که حکم معلومی داشتند.(4)

هیچ امتی نه از مرگ خود پیش می افتد ونه پس.(5)

وگفتند آی کسی که کتاب بر او نازل شده است،هان که تو دیوانه ای.(6)

چرا فرشتگان را برایمان نمی آوری،اگر از زمره ی راستگویانی؟(7)

فرشتگان را تنها با حق فرو می فرستیم،و آنگاه دیگر مهلتی نخواهد بود.(8) (؟)

***

پسرم! بیش از تحمل خود، بار مسئولیت‌ها را بر دوش منه که سنگینی آن برای تو عذاب‌آور است. اگر مستمندی را دیدی که توشه‌ات را تا قیامت می‌برد، و فردا که به آن نیاز داری به تو باز می‌گرداند، کمک او را غنیمت شمار و زاد و توشه‌ات را بر دوش او بگذار.... (بخشی از نامه امیرالمومنین(ع) به فرزندش امام حسن (ع))

پ.ن: این جملات حضرت برای من که خیلی عجیب بود، تا حالا این طوری به قضیه نگاه کرده بودید؟!

***

گور دهان خاک است انگار که باز می‌شود و جسم بی‌جان آدمی را می‌بلعد. یا مثلاً دروازه‌ای که ناگزیر است و هر کس باید از آن بگذرد.آدم وقتی از قبرستان عبور می‌کند، انگار فهرست اسم‌های آنها را که از این دروازه گذشته‌اند پیش رویش باز کرده‌اند. فهرستی که هر روز نام آشنایی و هر لحظه نام‌های نویی به آن اضافه می‌شود. هر کس را که آدمی فکرش را کند در این فهرست هست؛ از قصاب و بقال و پینه‌دوز تا معلم و بازیگر و خواننده، پیر و طفل و کودک و جوان و نوجوان، حکیم فرزانه و عام نادان پریشان روزگار، نظامی و وکیل و وزیر و روحانی، تا مردم خیابان. و چه پرت است کسی که فکر کند این دروازه‌ی به سوی تو بر او باز نخواهد شد. آدم اگر دقت کند، گورستان دفتر عبرت است...

***

خدایا!

ما را خدمت‌گزار دینت قرار ده، و نه دینت را خدمت‌گزار ما!

روز سیزدهم...

برای هر روز خداوند را به یکی از نام‌هایش نیایش می‌کنیم.شرح آن نام مبارک را توصیف می‌خوانیم.همین طور چند آیه از کتابش قرآن. و برای هر روز عبارتی از امیرمومنان، و مناجاتی کوتاه از زبان روزه‌داران به درگاه او...

روز سیزدهم ماه مبارک رمضان

یا من رزقنی و ربانی (ای آنکه مرا روزی داد و پرورشم کرد) : به حقیقت، پرورنده‌ای جز او نیست و روزی دهنده‌ای جز او نیست که هر رشد و تربیت که از مادران می‌بینی جز ظاهر نیست و تربیتی و رشدی جز به اراده و قوت او نیست. هر باغبان و مادر و مانند آن به صورت انسان و گل می‌پرورند ولی او پرورنده‌ی همه این پروردگان و پروردگار حقیقی است. محل تامل است آنجا که علی(ع) فرمود: برکندم درب قلعه خیبر را به قدرت ربانی...

***

جزء سیزدهم: و (در قیامت)، همه آنها در برابر خدا ظاهر مى‏شوند؛ در این هنگام، ضعفا (دنباله‏روان نادان) به مستکبران (و رهبران گمراه) مى‏گویند: «ما پیروان شما بودیم! آیا (اکنون که بخاطر پیروى از شما گرفتار مجازات الهى شده‏ایم،) شما حاضرید سهمى از عذاب الهى را بپذیرید و از ما بردارید؟» آنها مى‏گویند: «اگر خدا ما را هدایت کرده بود، ما نیز شما را هدایت مى‏کردیم! (ولى کار از اینها گذشته است،) چه بیتابى کنیم و چه شکیبایى، تفاوتى براى ما ندارد; راه گریزى براى ما نیست!» (21)

و شیطان، هنگامى که کار تمام مى‏شود، مى‏گوید: «خداوند به شما وعده حق داد; و من به شما وعده (باطل) دادم، و تخلف کردم! من بر شما تسلطى نداشتم، جز اینکه دعوتتان کردم و شما دعوت مرا پذیرفتید! بنابر این، مرا سرزنش نکنید؛ خود را سرزنش کنید! نه من فریادرس شما هستم، و نه شما فریادرس من! من نسبت به شرک شما درباره خود، که از قبل داشتید، (و اطاعت مرا همردیف اطاعت خدا قرار دادید) بیزار و کافرم!» مسلما ستمکاران عذاب دردناکى دارند! (22)

و کسانى را که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، به باغهاى بهشت وارد مى‏کنند؛ باغهایى که نهرها از زیر درختانش جارى است؛ به اذن پروردگارشان، جاودانه در آن مى‏مانند؛ و تحیت آنها در آن، «سلام‏» است. (23) (ابراهیم)

***

ذلیل‌ترین افراد نزد من عزیز است تا حق او را بازگردانم، و نیرومندترین افراد در نزد من پست و ناتوان است تا حق را از او بازستانم.... (خطبه 37 نهج‌البلاغه)

پ.ن: کاش به سیره سیاسی امیرالمومنین(ع) بیش از پیش توجه کنیم و آن را در اداره جامعه سرلوحه قرار دهیم...

***

روزی خور درگاه تو کیست که نیست؟ رزق که را نداده‌ای؟ از قعر دریا تا قله کوه و دل آسمان، روزی کدام مخلوق کم آمده یا نرسیده؟ تا تو روزی‌ده هستی کسی جز بهره‌مندی نصیبی دارد؟

مثل بزرگتری که باید شکم کودکش را سیر نگه دارد، رزق بندگانت را، و مخلوقاتت را می‌رسانی.یکی شکر می‌کند،یکی نمی‌کند، یکی کفران نعمت می‌کند، اما تو به همه بی‌دریغ روزی می‌رسانی. اما چیزهایی هم هست که نصیب همه کس نیست. چیزهایی هست که نصیب بعضی بندگانت می‌کنی. مثل یک هدیه خاص، مثل یک نشان، که نشانه علاقه‌ای خاص است. انگار با این توجه خاص نشان بدهی که این بنده را جور دیگری دوست داری. کاش برسد روزی که من هم بگویمت یا من رزقنی و ربانی؛ ای آن که روزیم داد و پرورد مرا....

***

خدایا!

ما مردمی بی‌مرام هستیم. تو را که ولی نعمت مایی از خانه خودت که قلب ماست می‌رانیم و بیگانه را در خانه تو مستقر می‌گردانیم...به ما مرام و معرفت مرحمت فرما!