روز هشتم...

برای هر روز خداوند را به یکی از نام‌هایش نیایش می‌کنیم.شرح آن نام مبارک را توصیف می‌خوانیم.همین طور چند آیه از کتابش قرآن. و برای هر روز عبارتی از امیرمومنان، و مناجاتی کوتاه از زبان روزه‌داران به درگاه او...

روز هشتم ماه مبارک رمضان

یا رب الانهار و الاشجار (ای پروردگار رودها و درخت‌ها) : رودها، از آب‌ها پر است و آب، مایه‌ی حیات است و رودها چهارگانه‌اند: رود لاهوتی در عالم اسماء خداوند، رود جبروتی در عالم عقل‌ها، رود ملکوت اعلی در عالم نفس‌ها و رود ملکوت در عالم مثال‌ها و خداوند در آیه شریف رودهای جهان را چهارگانه تقسیم‌بندی کرده است که «در آن نهرهایی از آب غیرآلوده و رودهایی از شیرهایی که طعمش تغییر نیابد و رودهایی از خمر که نوشندگان از آن لذت برند و رودهایی از عسل صافی.» و درخت‌ها: که درخت طیبه که اصلش ثابت و فرعش در آسمان است که همانا مثل کلمه طیبه است و درخت مبارک زیتون که نزد عرفا، روح لطیفی است که نه از عالم ارواح مجرد است و نه از اجساد و پیکرهای مادی که در قلب متولد می‌شود و خداوند پروردگار تمام این‌هاست و آنها را می‌پرورد؛ تمام آب‌ها و تمام درخت‌ها را.

***

جزء هشتم: پروردگار خود را (آشکارا) از روى تضرع، و در پنهانى، بخوانید! (و از تجاوز، دست بردارید که) او متجاوزان را دوست نمى‏دارد! (55)

و در زمین پس از اصلاح آن فساد نکنید، و او را با بیم و امید بخوانید! (بیم از مسؤولیتها، و امید به رحمتش و نیکى کنید) زیرا رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است! (56)

او کسى است که بادها را بشارت دهنده در پیشاپیش (باران) رحمتش مى‏فرستد؛ تا ابرهاى سنگین‏بار را (بر دوش) کشند؛ (سپس) ما آنها را به سوى زمینهاى مرده مى‏فرستیم؛ و به وسیله آنها، آب (حیاتبخش) را نازل مى‏کنیم؛ و با آن، از هرگونه میوه‏اى (از خاک تیره) بیرون مى‏آوریم؛ این گونه (که زمینهاى مرده را زنده کردیم،) مردگان را (نیز در قیامت) زنده مى‏کنیم، شاید (با توجه به این مثال) متذکر شوید! (57)

(سرزمین پاکیزه و شیرین)، گیاهش به فرمان پروردگار مى‏روید؛ اما سرزمینهاى بد طینت (و شوره‏زار)، جز گیاه ناچیز و بى‏ارزش، از آن نمى‏روید؛ این گونه آیات (خود) را براى آنها که شکرگزارند، بیان مى‏کنیم! (58) (اعراف)

***

دنیا شما را مغرور نسازد چنان که گذشتگان شما و امت‌های پیشین را در قرون سپری شده را مغرور ساخت. آنان که دنیا را دوشیدند به غفلت‌زدگی در دنیا گرفتار آمدند، فرصت‌ها را از دست دادند و تازه‌های آن را فرسودند... (خطبه 230 نهج‌البلاغه)

***

چه صدایت کنم؟ بگویم نقاش(او خدای آفریننده صورتگر است(حشر-245)؟ بگویم طراح؟ بگویم نوازنده؟ این همه نقش قشنگ می‌کشی هر روز. این همه چیز عجیب طرح ریخته‌ای؛ از آب و دریا و باران تا چشم این جانور و گوش آن یکی و برگ این گیاه و گل آن دیگری. هر روز می‌سازی(کل یوم هو فی شان؛ هر روز او به کاری است(الرحمن-29)) و هر روز ما را می‌سازی. و دلم را چه خوب می‌نوازی. طرح می‌ریزی، ساده اما خوش. زیر پا جوی آبی، بر سر سایه‌ی درختی، این فراغت ساده و زیبا را که می‌توانست طرح ریختن جز تو؟ و کیست جرات کند وعده بهشتش نیز به همین سادگی و زیبایی باشد؟ گاهی آفریننده صدایت کرده‌ام، گاهی بخشنده، گاهی روزی‌ده، گاهی دستگیر، گاهی مهربان، گاهی مهرورز، گاهی توانا، گاهی شنوا و گاهی بینا. این بار شکل دیگری صدایت می‌کنم؛ ای خدای جوی‌ها و درختان (زوال ناپذیر و بزرگ است خدایى که اگر بخواهد براى تو بهتر از این قرار مى‏دهد: باغهایى که نهرها از زیر درختانش جارى است، و (اگر بخواهد) براى تو کاخهایى مجلل قرارمى‏دهد.(فرقان-10))...

***

خدایا!

ریشه‌ی اعتقاد به معاد را در خاک وجودمان مستقر گردان آنچنان که نهال باورمان دستخوش هوای نفس و تندباد هجوم شیطان نگردد...

روز هفتم...

برای هر روز خداوند را به یکی از نام‌هایش نیایش می‌کنیم.شرح آن نام مبارک را توصیف می‌خوانیم.همین طور چند آیه از کتابش قرآن. و برای هر روز عبارتی از امیرمومنان، و مناجاتی کوتاه از زبان روزه‌داران به درگاه او...

روز هفتم ماه مبارک رمضان

یا من خلق الموت و الحیوه (ای آفریننده مرگ و حیات) : مرگ، عدم نیست که خداوند آن را آفریده است و گویی در آفرینش مرگ بر آفرینش حیات سبقتی است. گویی خدا، مرگ را می‌آفریند سپس حیات می‌دهد و هر زنده‌ای، از قبل زندگانی خود، همسایگی با مرگ دارد تا آن روز که زمان فرا رسد و آن زنده را، از زندگی فناپذیر، خارج سازد و به زندگی همیشگی فرا خواند و دراندازد.

***

جزء هفتم: خداوند شما را بخاطر سوگندهاى بیهوده (و خالى از اراده،) مؤاخذه نمى‏کند؛ ولى در برابر سوگندهایى که (از روى اراده) محکم کرده‏اید، مؤاخذه مى‏نماید. کفاره این‏گونه قسمها، اطعام ده نفر مستمند، از غذاهاى معمولى است که به خانواده خود مى‏دهید؛ یا لباس پوشاندن بر آن ده نفر؛ و یا آزاد کردن یک برده؛ و کسى که هیچ کدام از اینها را نیابد، سه روز روزه مى‏گیرد؛ این، کفاره سوگندهاى شماست به هنگامى که سوگند یاد مى‏کنید (و مخالفت مى‏نمایید). و سوگندهاى خود را حفظ کنید (و نشکنید!) خداوند آیات خود را این چنین براى شما بیان مى‏کند، شاید شکر او را بجا آورید! (89)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید! شراب و قمار و بتها و ازلام ( نوعى بخت‏آزمایى )، پلید و از عمل شیطان است، از آنها دورى کنید تا رستگار شوید! (90)

شیطان مى‏خواهد به وسیله شراب و قمار، در میان شما عداوت و کینه ایجاد کند، و شما را از یاد خدا و از نماز بازدارد. آیا (با این همه زیان و فساد، و با این نهى اکید،) خوددارى خواهید کرد؟! (91)

اطاعت خدا و اطاعت پیامبر کنید! و (از مخالفت فرمان او) بترسید! و اگر روى برگردانید،(مستحق مجازات خواهید بود؛ و) بدانید بر پیامبر ما، جز ابلاغ آشکار، چیز دیگرى نیست (و این وظیفه را در برابر شما، انجام داده است). (92) (مائده)

***

خدایا آبرویم را با بی‌نیازی نگه‌دار، و با تنگدستی شخصیت مرا لکه‌دار مفرما که از روزی‌خواران تو روزی خواهم و از بدکاران عفو و بخشش طلبم... (خطبه 225 نهج‌البلاغه)

***

من آدم هستم؛ موجودی میان مرگ و زندگی. هیچوقت مرگ و زندگی از من دست برنمی‌دارند. تا زندگی نبود، من هم نبودم. و از وقتی که آمده‌ام، مرگ هم آمده است. متوجهش باشم یا نباشم، دور و برم پرسه میزند، نگاهم می‌کند، گاهی هم برایم دست تکان می‌دهد. این دست تکان دادنش همان وقت‌ها است که کسی از نزدیکانم را می‌برد یا خطری می‌آید و من باز زنده می‌مانم و جان به در می‌برم.

هر چه نگاه می‌کنم، در این میانه جز تو نمی‌بینم. این زندگی را تو داده‌ای، آفریننده من، و نیز آفریننده زندگیم تو بوده‌ای. مرگ را نیز تو آفریده‌ای. تو اگر رخصت نمی‌دادی، که می‌توانست بر مخلوق تو نقطه پایان بگذارد؟

ای آفریننده مرگ و زندگی، زندگیم و مرگم را پاکیزه دار. کاری کن از هیچ کدام سرافکنده و پشیمان نشوم...

روز ششم...

برای هر روز خداوند را به یکی از نام‌هایش نیایش می‌کنیم.شرح آن نام مبارک را توصیف می‌خوانیم.همین طور چند آیه از کتابش قرآن. و برای هر روز عبارتی از امیرمومنان، و مناجاتی کوتاه از زبان روزه‌داران به درگاه او...

روز ششم ماه مبارک رمضان

یا منجی (ای نجات بخش) : خداوند، هر موجود را که نجات خواهد، نجات دهد؛ تا کیست شکر نجات کند که آن هنگام که در کشتی نشینند خداوند را مخلصانه و با پاکی نیت بخوانند و چون انان را به خشکی نجات بخشد همان دم آنان کافر شوند... کسی گفته بود عجب نیست از آن که هلاک شد و چون هلاک شد بلکه عجب است از آنکه نجات یافت چون نجات یافت... و ... سید ساجدان(ع)  فرمود عجب نیست آن کس که نجات یافت چون نجات یافت بلکه عجب است آن کس که هلاک شد چون هلاک شد...

***

جزء ششم: و داستان دو فرزند آدم را بحق بر آنها بخوان: هنگامى که هر کدام، کارى براى تقرب (به پروردگار) انجام دادند; اما از یکى پذیرفته شد، و از دیگرى پذیرفته نشد؛ (برادرى که عملش مردود شده بود، به برادر دیگر) گفت: «به خدا سوگند تو را خواهم کشت!»(برادر دیگر) گفت: من چه گناهى دارم؟ خدا، تنها از پرهیزگاران مى‏پذیرد! (27)

اگر تو براى کشتن من، دست دراز کنى، من هرگز به قتل تو دست نمى‏گشایم، چون از پروردگار جهانیان مى‏ترسم! (28)

من مى‏خواهم تو با گناه من و خودت (از این عمل) بازگردى (و بار هر دو گناه را به دوش کشى؛( و از دوزخیان گردى. و همین است سزاى ستمکاران! (29)

نفس سرکش، کم کم او را به کشتن برادرش ترغیب کرد؛ (سرانجام) او را کشت؛ و از زیانکاران شد.(30)(نساء)

***

پسرم! چون برادرت از تو جدا گردد، توی پیوند دوستی برقرار کن. اگر روی برگرداند تو مهربانی کن. اگر بخل ورزید تو بخشنده باش. هنگامی که دوری گزید تو نزدیک شو و چون سخت گرفت تو آسان گیر... (از نامه امیرالمومنین(ع) به فرزندش امام حسن(ع))

***

اندوه تمام زندگی را پر می‌کند، اگر تو نباشی، بی تو همه هیچ در هیچ است. و اندوه تمام زندگی را پر می‌کند و هلاکم می‌کند اگر تو نباشی. مثل پیچک است اندوه؛ آرام آرام کنار قلب جوانه میزند و بالا می‌آید و برگ میدهد و بلند می‌شود و می‌پیچد و می‌پیچد و انبوه می‌شود و نفس گیر می‌شود و نمی‌گذارد روزنی از نور به قلب برسد. قلب را زرد می‌کند و نحیف و ناتوان و شکننده و پوسیده حتی.

اندوه سرطان روح است. دیوانه‌وار رشد می‌کند و همه جا را میگیرد و کاری از کسی ساخته نیست که نیست. متخصصان سر تکان میدهند و می‌گویند ما سعی می‌کنیم با دارویی کنترلش کنیم؛ اما این داروها عوارض دارند. این وقت‌ها چقدر تو را کم دارم. چقدر بیشتر از همیه کمت دارم.چقدر دلم می‌خواهد یک چرت کوتاه بزنم در همان آرامشی که تو میدهی(آنگاه پس از اندوه آرامش و خواب سبکی بر شما فرو فرستاد که گروهی از شما را درگرفت(آل‌عمران-154) چون می‌دانم که تویی که آدم را نجات میدهی از تاریکی و اندوه را پاک می‌کنی(آنگاه جوابش دادیم و از اندوه نجاتش دادیم و این گونه مومنان را نجات میدهیم (انبیاء- 88) جوری که انگار از اول نبوده است.

پ.ن: به امید ظهور منجی...